Dagelijkse draadjes

Blogje over mijn dagelijkse bezigheden al dan niet wollig.

maandag, november 26

pay it forward


Ik las er over op het blog van Judith en vond het zo'n leuk idee dat ik besloot mee te doen en me opgaf bij Petrouchka.
Wat houdt het precies in. Het idee is gebaseerd op de film 'pay it forward'. Hierin bedenkt een jongetje voor een project van maatschappijleer een soort van doe goed kettingbrief. Hij doet iets goeds voor 3 andere mensen en die 3 doen op hun beurt ieder weer iets goed voor 3 andere, enzovoort, enzovoort.
Ik zoek via mijn weblog 3 mensen die met mij mee willen doen. Voor deze 3 personen zal ik iets maken. Het enige wat je nu nodig hebt is een eigen blog, zodat je deze 'ketting 'kunt laten doorgaan en ook moet je natuurlijk bereid zijn voor 3 personen iets te maken en op te sturen.
Het is een soort van kettingbrief maar dan anders. Je doet iets leuks voor iemand anders, zonder er zelf iets voor terug te verwachten.

De eerste 3 mensen die een berichtje (met emailadres of weblog) achterlaten dat ze mee willen doen krijgen van mij een eigengemaakt klein kadootje. Wat dat is zal een verassing zijn. Als je aangeeft mee te willen doen dan beloof je zelf ook weer iets te maken voor 3 andere.

Dus, wie doet er met mij mee?


Gelukkig zijn we allemaal hier in huis aan de beterende hand. Hoewel van de week oudste zoon nog best wel ziek is geweest. Van kinds af aan heeft hij erge last van eczeem en dinsdagochtend riep hij mij met een zielig stemmetje boven 'hij had zo een jeuk, of ik even wilde krabben en smeren'. Als hij last heeft van eczeem smeren we er hormonenzalf op. Ik ben hier eiegenlijk helemaal niet voor, maar het is het enige dat helpt. Na lang aanmodderen met van alles en nogwat kwamen we toch steeds weer op de hormonenzalf uit. Maar ik smeer alleen als het heel erg is. Meestal zijn het dan wat plekjes en als we die insmeren zijn ze snel weer over. Maar die ochtend zat zijn hele rug en borst onder. Het zag zo raar rood en dik, het leek eerlijk gezegd niet op eczeem. Ik durfde dit dan ook niet in te smeren (zo een groot huidoppervlak) en heb de huisarts gebeld. Die constateerde netelroos en jammer genoeg was hier weing aan te doen. Smeren met een jeukstillend zalfje en een tabletje Aerius (deze heeft hij altijd al voor de jeuk bij de eczeem). Ik de loop van de dag leek het beter te gaan maar s'avonds werd het steeds erger, het zal nu ook op zijn armen, benen, in zijn gezicht echt op zijn hele lijf. Bij de dokterspost een ander medicijn opgehaald en mentholgel. Hij had echt vreselijke jeuk, de hele nacht heeft hij tussen manlief en mij ingeslapen (nu hebben wij een groot bed maar met zijn drietjes is het toch ietwat krap). Ik had me al voorgenomen om woensdagochtend de dokter maar weer te bellen, maar toen we opstonden was alles weg, zo raar. Wel fijn natuurlijk. Nu maar hopen dat het éénmalig iets is geweest.

Van het weekeind heb ik een baby mutsje gemaakt. Tijdens het breien had ik er een hard hoofd in, zo een raar model. Kon me niet voorstellen dat het goed ging. Maar toen ik hem in elkaar had gezet was het toch echt een muts. Nu maar hopen dat hij past. Het is een patroontje van drops.
Zo een leuke site van garnstudio ik haal hier veel patroontjes weg. eerst kwam ik niet goed uit hun patronen. Niet dat die moeilijk zijn, maar ik wist af en toe niet wat ze precies bedoelde. Maar nu ik vaker iets van hun gemaakt heb, ben ik eraan gewoon geraakt.

Met mijn spencer/vestje gaat het ook goed. Ik heb het achterpand af en de maat lijkt goed. Nu nog de 2 voorpanden.

maandag, november 19

ziekenboeg

Bleeh de hele week ziek geweest. Niet echtziekziek maar meer nietlekkerziek wat ik altijd veel erger vind. Als je echt goed ziek bent kruip je in je bed en laat je de boel de boel en na een paar dagen ben je weer beter. Bij nietlekkerziek loop je zo te kwakkelen en duurt het altijd veel langer voor je weer boven jan bent.
Twee weken terug was middelste zoon de hele tijd aan het proesten, niezen en snotteren en opeens begon mij neus ook te kriebelen, mijn keel te prikken en niet lang daarna was ik enorm aan het hoesten.
Na het weekeinde voelde in me helemaal niet lekker en het gekke was ik had me daar een pijn in mij benen. Net boven de knie, kon haast de trap niet meer op of af.
Gelukkig zijn mijn kinderen al wat groter en konden ze alleen naar school, want ik was niet in staat om te fietsen.
Net toen ik dacht nu wordt het te gek ik ga morgen naar de dokter, ging het beter. Vandaag ben ik nog wat hoesterig maar voel me niet meer zo hangerig.
Maar we zijn hier in huis nog niet klaar. Dochterlief had het vrijdag zo koud en wilde niet eens spelen met een vriendinnetje, manlief voelde zich van het weekeinde ook helemaal niet lekker en oudste zoon klinkt een beetje schor.
Ik wil vrieskou en sneeuw dan gaat het vast wat beter met ons.
Een voordeel ik kan nu lekker zonder excuus een hele zak dropjes leeg eten. Want die zijn goed voor de keel.

Wel lekker veel zitten breien. Alles wel weer uitgehaald.... Ik wilde een soort van spencer vestje breien. Dit patroon, keurig een proefje gemaak en mijn steken kwamen overeen met de stekenverhouding van het patroon. Het juiste aantal steken opgezet voor maatje M.
Maar wat schertst mijn verbazing halverwege het rugpand hield ik het even voor (oke het is wel het rugpand, maar dat is in je uppie moeilijk te doen) en te klein. Het is altijd moeilijk te zien maar het was of te klein of net pas.

Dus maar opnieuw begonnen met een iets dikkere naald. Zo op het oog lijkt het iets groter en als ik meet met de cm is het ook groter. Nog een stukje verder breien en dan hou ik het voor me.

Ook heb ik een allerschattigst sjaaltje gemaakt voor mijn moeder. Geen sjaal voor buiten als het koud is maar een sjaaltje voor binnenshuis bij een trui met een beetje wijde hals. Heb alleen geen foto gemaakt, zal dat van de week nog even doen. Het sjaaltje is gemaakt van sokkenwol (fabel van drops). Had de bolletjes een tijdje terug al weer gekocht om sokken van te maken en het was precies de kleur voor bij haar trui. Ik heb gebreid met een dubbele draad waardoor het een leuk gemeleerd geheel is geworden.

Ondanks dat er dit jaar geen kind van mij meer in sinterklaas geloofd staat er toch weer een sinterklaas tafel. Nu nog wat kaaltjes maar in de loop van de week zetten de kinderen er van alles bij waardoor het een gezellig geheel wordt.
Dit jaar voor het eerst geen pakjesavond maar suprises. De jongens wilde dat erg graag en ook dochterlief was enthousiast toen haar verzekerd was dat we haar zouden helpen. Vooral het gedicht zit haar een beetje dwars.
Maar de lootjes zijn getrokken en we zijn allemaal hard aan het nadenken wat Sint en Piet dit jaar zullen schenken.
Ze worden groot want schoentjes zetten doen we (in overleg) ook niet meer, maar ik vind het vullen van de schoentjes altijd zo leuk, dus er zal best wel iets inkomen deze weken.

donderdag, november 8

hèhè

Het was een leuk weekeinde, het feestje op school was leuk, snb in Rotterdam was leuk en het etentje in palazzo was leuk. Een dus zeer geslaagd maar vermoeiend weekeinde.

Ik was van plan om het tijdens het (school)feestje vrijdag avond niet te laat te maken (moest tenslotte om half 8 met de trein naar Rotterdam). Maar opeens was het 12 uur en toen had ik iets van ach het is nu toch al laat, maakt nu ook niks meer uit. Zaterdagochtend toen de wekker om 6 uur ging had ik wel een beetje spijt van de wijntjes en pas om 2 uur in mijn bedje had me ook geen goed gedaan. Maar om 7:15 kwam mijn vriendin me ophalen en om half 7:35 zaten we in de trein. We waren al om kwart voor 10 in Rotterdam en moesten dus nog bij de ingang wachten.

We hadden alle tijd om lekker rond te neuzen en een bakkie koffie te drinken (was ik wel aan toe) voordat de workshop japan knitting begon. Hoewel de workshop anders was dan ik me had voorgesteld (ik had gedacht schemaatjes te 'leren' lezen of zo iets) vond ik het wel leerzaam. Een reuze handige-lekker rekbare opzet geleerd. Lijkt me ideaal voor een sokken boordje. En een mooie manier van afkanten, maar ik betwijfeld dat ik dat een keertje zal gebruiken. Het leek een beetje op the kitchener stitch (mazen) maar dan aan één kant van het werk. Om de een of ander reden krijg ik dat maar niet onder de knie. Ik weet en snap in theorie hoe het moet maar de praktijk laat een beetje te wensen over.

Toen hebben we snel ons meegenomen broodje opgegeten en zijn er weer lekker rond gaan snuffelen. Voor we het wisten was het al 2 uur en moest ik naar de worskhop 'haal en stop meer uit/in je sok'. Ik kan best wel sokken breien, maar ik zat me daar toch te stuntelen alsof ik een beginner was. Maar ik kan nu wel met éen lange rondbreinaald (magic loop) een sok breien. Hoewel ik tijdens de workshop niet verder dan de teen ben gekomen.

Toen zakte ik een beetje in (ben ook geen 20 meer) maar ik moest nog de hele middag blijven want die vriendin van mij had nog een workshop tot 17:15. Maar die tijd heb ik lekker vol zitten kletsen bij de minisokjes stand van Wohalla.

Om 18:15 zaten we in de trein en om 20:00 haalde manlief mij op van het station.

Ik vond het een enorm leuke dag, veel mensen gesproken en gezien. Heel leuk om weer een aantal gezichten te hebben bij namen.
Ik heb niet zo veel gekocht; Alleen het sokkenbrei je zo boekje van wolhalla en een klosje meebreigaren glitterzilver (voor kerstversiering te haken).
Zag wel prachtige wol overal en had bij Finlandia bijna iets gekocht maar ze hadden niet de kleur die ik wilde hebben mee. Althans te weinig. Misschien maar een keertje naar Finlandia en dan kijken of ik de kleur nog net zo mooi vind.
Volgend jaar ga ik zeker weer maar ik denk dat ik dan alleen in de ochtend iets ga volgen van een lezing of workshop.

Ondanks flink doorbreien op de heen en terug reis heb ik de omslag doek niet af gekregen. Eigenlijk moet ik nog best wel veel, dus hoe ik nu kon denken dat ik het af zou krijgen. Maar het maakte niet uit, wilde hem zondag naar het etentje om. Maar het was daar helemaal niet koud.
En gelukkig heb ik best wel veel van die wol want er gaat veel meer inzitten dan ik had gedacht.

En ik ga ook Lodewijk breien. Ik had hem al vaker op het net zien rondtrippelen, maar nu zag ik hem in het echie (een hele grote zelfs) en vond hem zo leuk.


Palazzo was ook erg leuk. Zo iets heb ik nog nooit meegemaakt. Het was een combinatie van een restaurant en een soort van theater. De voorstelling van een beetje cirque de soleil achtig en ze artiesten waren echt goed. Het eten was haut cuisine en smaakte werkelijk heerlijk, maar wat ik dan altijd een beetje mis zijn de bijgerechtjes. Bijvoorbeeld een schaaltje sla, wat patatjes of gebakken aardappeltjes. Maar afgezien daarvan was het zeker een aanrader en zou ik er best nog wel eens heel willen. Volgend jaar dan want ik heb begrepen dat dit seizoen ieder avond de zelfde voorstelling is.

vrijdag, november 2

druk weekeinde

Zo heb je tijden niks en dan opeens alles tegelijkertijd. Het begint vanavond al dan hebben we een feestje op de school van onze kinderen ter ere van het 10-jarige bestaan van de school, morgen de snb-dag in Rotterdag, en zondagavond (eigenlijk zondagmiddag al) een uitje naar Palazzo in Amsterdam.
Hartstikke leuk natuurlijk allemaal, maar voor het goede een beetje te veel in één weekeinde.

Maar ik heb wel zin in het weekeinde. Morgen ga ik met een vriendin naar de snb en we gaan met de trein. Ik heb zo een kortingskaart bij het kruidvat gekocht een tijdje terug en dat scheeld enorm in de prijs. Houden we lekker geld over voor ander leuke dingen. Ben zelf niet zo een supertreinreiziger (ga meestal met de auto) maar het leek me wel leuk, kan ik lekker breien onderweg en ben ik helemaal in de breistemming als we in Rotterdam aankomen. Ik hoorde alleen wilde verhalen over werk aan het spoor en omleidingen dus ik hou mijn hart vast, als het maar goed gaat.


Op het breifront weinig nieuws ben nog steeds met de pinwheel bezig en het zit nu als een onoverzichtelijk prop op de rondbreinaald. Ik ben voorbij de armsgaten met het voorpand bezig dus het schiet op. Maar de toeren zijn nu zo lang. Er staan ruim 500 steken op de naald, dus even snel een toertje afbreien zit er niet meer in. Aan de pinwheel voor dochterlief heb ik nog niet zo veel gedaan.
Ik heb de naald die ik had gekocht voor haar vest in gebruik genomen voor de omslagdoek/stola die ik van de week heb opgezet en hoop deze zondag af te hebben. Dus die gaat mee morgen naar Rotterdam. Het is van sokkenwol, hier heb ik ooit een kone van 1 kilo van gekocht (ik heb ook nog zo een kone grijs, oranje/rood en camelbruin), tijdens het breien lijkt de wol hard en stug maar na het wassen (of stomen) is de wol heerlijk zacht.

Manlief is ook druk voor mij in de weer geweest. Hij heeft mijn spinnewiel electrisch gemaakt. Ik had toch nog steeds last van heup met trappen op het wiel. De trapper aan de linkerkant gaat wel iets beter, maar ik heb het gevoel dat ik dan een beetje ongecontroleerd aan het trappen ben. Ik had dus besloten om een dubbeltrapper te kopen, maar ja welk merk en voor welke prijs. Vond het aan de ene kant zonde van het geld omdat mijn wiel het goed doet. Ik ben er verder heel tevreden over. Toen ik manlief om raad vroeg kwam hij op het idee om een dubbel traps te maken van mij wiel. Terwijl hij aan het passen en meten is komt hij op het idee om een electrisch wiel te maken. Dit is het resultaat: Het is nog niet helemaal af, manlieft miste nog een onderdeel. Er moet nl nog een aandrijving van het motortje naar de klos opkomen. Maar ik kan dan en electrisch (zowel rechtsom als linksom) spinnen met een traploze versnelling en gewoon met het voetje trappen. Ik ben er enorm mee in mijn sas. Aan de linkerkant (bij mijn voet) zit een paniekknop die ik in geval van 'ojee help' kan instrappen en dan stopt alles.