Dagelijkse draadjes

Blogje over mijn dagelijkse bezigheden al dan niet wollig.

vrijdag, mei 4

rip rip rip

Toch maar het voorpandje voor het rose gehaakte hesje uitgehaald. Vond het toch een beetje smalletjes worden. Toch zonde als het af is en dochterlief past het niet. Het scheelde maar heel weinig; ik heb 6 losse meer opgezet (heet dat met haken ook zo?)
dat zijn links en recht 3 extra stokjes. Zo wordt het hesje ruim 2 1/2 cm wijder. Lijkt niet veel maar is genoeg (hoop ik). Het haakt lekker snel ben al weer verder dan ik was op de foto van vorige log.

Laatste dag van de meivakantie voor mijn kinderen. Aan de ene kant wel weer lekker dat ze weer naar school gaan, ze raken altijd zo uit hun ritme met alle gevolgen van dien. Maar dat niet zo hoeven haasten in de ochtend is wel heel lekker.

We hebben enorm geboft met het mooie weer, ieder dag konden mijn kinderen de hele dag lekker buiten kunnen spelen en dan ook na het eten nog even naar het park (is niet echt een park, het is meer een groot grasveld met een paar bomen, maar we noemen het 'het park'). Jammer dat de voorspellingen voor na het weekeinde wat minder zijn. Hoewel een beetje regen voor de tuin geen kwaad kan.
Het kraantje in de berging doet het niet meer, opeens komt er geen water meer uit. Nu was het toch al niet handig om daar water vandaan te halen voor de voortuin, want mijn auto staat voor de buitendeur van de berging. Dus ging het water geven met de tuinslang een beetje lastig, maar nu nog veel lastiger want ik moet nu met een gieter door het huis van achter naar voor lopen om de plantjes in de voortuin water te geven. En dat zijn een hoop volle gietertjes.....
Nog een nieuw klusje voor manlief als zijn vinger weer normaal is; een waterkraantje in de voortuin maken.

Toen ik pas met spinnen begon had ik een paar vachten gekocht (niet veel, maar 5).
Die vachten had ik keurig gewassen en opgeruimd in van die papieren containerzakken en die boven op zolder neergelegd voor als ik tijd had om ze te gaan kaarden en spinnen. Maar niet lang daarna ontdekte ik het gemak van lontwol. Dus die vachten daar kwam ik niet meer aan toe en die lagen eigenlijk enorm in de weg.
Woensdag kwam het grofvuil allerlei troepjes bij ons ophalen, toen dat zo op de straat lag leek het zo weinig dat ik dacht daar kan nog wel iets bij. En toen heb ik dus die zakken met vachten erbij gelegd. Heel even twijfeld ik nog en had ik ze bijna weer binnengehaald, maar toen kwam de vuilniswagen er al aan.

Ik ben blij dat die zakken weg zijn. Ik heb de vrijgekomen ruimte al weer volgestouwd met van die stapelkratten met bollen en konen wol. Die stonden op een andere plek weer enorm in de weg. Dat ruimde dus lekker op.

6 Comments:

At 04 mei, 2007 16:29, Anonymous Anoniem said...

Aaaaaargh....ze heeft gewassen wol weggegooid. MAAR 5 vachten....
Ik kreeg even kippenvel.
Knap dat je dat kunt maar tegelijkertijd -in mijn ogen- ook heiligenschennis.
Kon je het via marktplaats niet gratis weggeven ofzo? Nee, ik snap het wel: de impuls moest gevolgd worden en dan staat het maar in de weg.
In ieder geval: 5 vachten ruimt wel lekker op. Mijn man zou willen dat ik wat meer van jou had.

 
At 04 mei, 2007 18:42, Blogger odette said...

@Irma, Het was inderdaad een impuls van mij, als ik een advertentie had moeten zetten had ik ze vast gehouden. Moest wel even slikken hoor toen ze de container ingingen. Ben eigenlijk helemaal niet zo weggooierig. Je wil niet weten wat ik allemaal bewaar.

 
At 05 mei, 2007 08:47, Anonymous Anoniem said...

Oei, 5 gewassen vachten...
Maar ja, soms moet je gewoon opruimen, het is vaak wel een opluchting als je bepaalde dingen weg hebt gedaan. Ik heb ook nog een beste voorraad garen en lappen en soms denk ik weleens:'zal ik een gedeelte naar de kringloopwinkel doen?' Maar het is daar nog niet van gekomen.

Deze meivakantie is inderdaad geweldig met dit weer. Ik ken dat van die gemengde gevoelens: blij dat ze weer naar school gaan en in het gewone ritme komen maar dat het ook zo heerlijk is dat we lekker rustig aan kunnen doen. Vooral nu ze wat groter worden vind ik vakanties heerlijk!

Goed van je dat je het vestje wat groter maakt. Niets is zo frustrerend als dat het nèt te klein is.

 
At 05 mei, 2007 15:59, Blogger Judith said...

Oi, oi, Odette, hoe dapper (maar diep in mijn hart vind ik het zo zonde). Ik had ze wel van je willen overnemen. Maar ja, té laat ;o)

Doeg,
Judith

 
At 05 mei, 2007 18:09, Anonymous Anoniem said...

Soms is weggooien de beste oplossing. Ben je er tenminste vanaf! Mijn ouders gooien nooit iets weg, met als consequentie dat hun huis zo volstaat dat ze niets meer kunnen vinden. Ook niet handig.

Ik heb ook een stuk uitgehaald van wat ik op de SnB had gebreid. Ik vond toch de combinatie van patroon en wol niet echt mooi. Nu ga ik maar in tricot verder zodat de kleurtjes goed uitkomen. succes met je truitje!

 
At 07 mei, 2007 10:09, Blogger MoniqueB. said...

Nog meer aaaaaaaaaaargh. Ik kan het me enigszins voorstellen, maar zet ze dan op internet! Zonde zeg. 5 vachten is een hele stapel, maar ook veel waard. Nou ja, leer voor de volgende keer?
Wat is lontwol?

 

Een reactie posten

<< Home