klein

Van het weekeinde een baby sok/slofje gemaakt, voor de juf van mijn oudste. Juf gaat eind van deze maand met zwangerschapsverlof en zoonlief wilde graag een paar sokjes geven.
Zoon heeft de wol geverfd en ik heb het sokje gemaakt. Vond het moeilijk om de juiste maat te krijgen. Had eerste een veels te groot sokje gemaakt (met 40 steken opzet). Dit sokje heeft 32 steken opzet. Was snel gemaakt, sokje 2 is ook al bijna klaar.

Van de week kwam ik erachter dat de wasdroger niet meer droogd zoals zou moeten. Het is een droger met een sensor en die voelt als het ware of de was droog is en dan stopt hij. Nu denk ik dat de sensor stuk is, want 9 van de 10x is de was niet droog. De eerste paar keer dacht ik nog dat ik iets verkeerd had ingesteld of zo, maar na goed opletten wist ik dat het aan de droger lag.
Manlief heeft er al eens eerder iets aan gerepareerd maar hij had er nu geen zin in en heeft een nieuwe droger besteld. Een Miele met een lichtje in de trommel !!!! Hoe verzinnen ze het.

Dacht ik klaar te zijn met het acryl verven, zijn de juffen zo enthousiast dat mij vanochtend is gevraagd of ik nog meer wol wil verven. Om te beginnen 10 bollen....
Ik kan slecht nee zeggen en heb dus ja gezegd. Maar ik vind het niet erg, wel heb ik gevraagd of ze er al strengen van willen maken, want dat vind ik zo een rot werk.

Op het blog van Gea las ik over een reunie van de lagere school. Dat lijkt me zo leuk, maar mijn basisschool bestaat helemaal niet meer. Ik zat op de Kohnstammschool in Amsterdam Osdorp. En daar waar mijn school stond staan nu flats. Mijn zwager en schoonzus hebben daar toevallig een huis gekocht en kijken vanuit hun achterbalkon precies op de flat die staat op de plaats waar ik vroeger speelde op het schoolplein.
Heel af en toe rijd ik nog door mijn oude straat (Jan Smitstraat) maar deze huizen staan ook op het punt om afgebroken te worden.
Als ik er nu zo doorheen rij vind ik het allemaal zo klein; in mijn herinnering waren de straten enorm wijds en het parkje heel groot. Nu blijkt dat het parkje niet meer dan een brede strook gras was met wat bomen. En de straten zijn ook zo breed niet meer.

Ik ben wel eens aan het snuffelen geweest op schoolbank (en nog meer van dat soort) maar kon toen niemand vinden van mijn oude school. Lijkt me wel leuk om klasgenootjes na 30 jaar weer eens te zien.