Dagelijkse draadjes

Blogje over mijn dagelijkse bezigheden al dan niet wollig.

woensdag, juni 13

het is stil in huis

Mijn jongens zijn alletwee op kamp met school. Vanochtend heb ik ze uitgezwaaid. Drie dagen van huis, de ene is naar Limmen en de ander is naar Naarden. Slapen in een tentje, lekker snoepen en 2 nachten laat naar bed. Dolle boel natuurlijk, maar het zal wel moeder eigen zijn: ik zal blij zijn als het weer vrijdag middag is en ze weer thuis zijn.
Zullen ze het niet te koud hebben (onzin het is ruim 20 graden), zal het luchtbed niet lek zijn (net nieuw gekocht en ze hebben geoefend van de week), zullen ze hun moeder missen (ik hoop het stiekum wel een beetje).
Gelukkig zit mijn dochter nog in groep 5 en gaat ze volgend jaar pas op kamp.
Maar ik hoop voor hun dat deze 3 dagen (de eerste is al weer half voorbij) lekker lang zullen duren. En mijn oudste zoon zie ik vrijdag ochtend al want ik ga mee naar het muiderslot en rij s'middags een groepje met bagage naar huis. Het is dat ik me niet in tweeen kan verdelen anders had ik de middelste ook opgehaald.......

Vanochtend was het het spingroepje 'de gekleurde draad' weer bijelkaar. Dit keer bij mij thuis. Dus vanochtend lekker zitten spinnen, dat was een tijd geleden.
Mijn moeder had laatst van iemand een doosje gekregen met daarin het materiaal pakket behorende bij de tweede les van het komplete handwerken (die rode 3 delige map - sommige zullen die wel kennen). In die doos zat een borduur pakketje, een houte spintol, patchwork kartonnetjes, een setje borduur en naai naalden en een pakketje wol. Dit pakketje heb ik vanochtend opgesponnen. De doos stamt uit begin jaren tachtig en de wol rook nog steeds naar schaap en voelde nog helemaal vettig aan.
Een van onze leden heeft eigen schaapjes en van haar hebben we een beetje wol van het jacobschaap en gotland gekregen. Ik heb een zakje gotland genomen. Van de week eens kijken of ik de wol zal kaarden of zo spinnen. Voor vandaag heb ik wel weer genoeg gesponnen, ik heb nog steeds last van mij heup en ben bang dat het wel zo zal blijven en dat ik gedoseerd moet spinnen (niet te lang achter elkaar dus).

7 Comments:

At 13 juni, 2007 20:15, Anonymous Anoniem said...

Gek hè, als je kinderen ineens niet thuis zijn. Toen ik ging scheiden kreeg ik daar ook mee te maken. Eerst vond ik het heel erg moeilijk en wist echt niet wat ik zou gaan doen, later ging ik wat meer genieten van mijn 'vrije tijd' al blijf ik het nog steeds moeilijk vinden.

Gelukkig had je vandaag erg leuke afleiding, klinkt heel gezellig met het spingroepje.

 
At 13 juni, 2007 20:51, Blogger Tijm said...

Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt.Ik vond het voor de kinderen altidj leuk dat ze schoolreisje hadden, maar was zelf altijd weer blij als iedereen weer thuis was.'Nu de kids groter worden, worden het aantal nachten ook groter (helaas) volgende week gaat onze dochter van 18 met eindreis: 10 dagen naar Corsica. Ik mis haar nu al....

 
At 13 juni, 2007 21:57, Anonymous Anoniem said...

Zo is het huis vol en zo is het huis leeg. Gelukkig heb je een leuke afleiding gehad vandaag en voor je het weet zijn ze alweer thuis. De tijd vliegt!

 
At 14 juni, 2007 20:28, Anonymous Anoniem said...

Hoi Odette, tja kleine kinderen worden groot, en gaan zich wat meer los maken. Gelukkig heb je een heerlijke afleiding gehad vandaag. Zo herkenbaar ook je verhaal over het komplete handwerken. Mijn moeder had het ook, en nog steeds komen er spulletjes van voor de dag. Zo ook de hexagonnetjes, en het zakje wol ken ik ook. Ik kreeg zelfs zo'n zakje blauw en bruin van een mevrouw uit het verzorgingshuis, die wel heel creatief was, maar niet met wol. Ik kan helaas nog niet spinnen, maar de wol heb ik gedeeltelijk gebruikt om te prikken. Doe je voorzichtig met lang spinnen, heb je je stoel niet te laag, dat kan meer druk op je heupgewricht geven. Veel groetjes Peti

 
At 17 juni, 2007 10:06, Blogger MoniqueB. said...

Tja, daar heb je zo wat. Mijn oudste gaat naar Schiermonnikoog over 1 week. Hebben ze het droog kunnen houden?
Die rode mappen van Komplete handwerken ligt zelfs náást me, ik leen ze altijd van mijn moeder. Dus al die spullen hebben we ook nog. Mijn moeder heeft haar spinnenwiel aan Storm op zolder verkocht, dus gesponnen wordt er niet meer. Ben benieuwd naar de resultaten.

 
At 19 juni, 2007 15:55, Blogger Jenneke said...

Kun je nagaan. Ik ga straks twee weken op kamp met 15 kinderen...

 
At 20 juni, 2007 21:40, Anonymous Anoniem said...

Odette, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Nog leuke wolkadootjes gekregen? groetjes Peti

 

Een reactie posten

<< Home