Dagelijkse draadjes

Blogje over mijn dagelijkse bezigheden al dan niet wollig.

maandag, augustus 27

suf

Beetje afwezig geweest de afgelopen week (letterlijk en figuurlijk). Verleden week vrijdag (de 17de) moest ik een dagje naar het ziekenhuis voor een kleine operatie. Niks ernstigs maar moest een ruggeprik en zelfs een nachtje blijven.
Ben de hele week enorm suf en sloom geweest en had een gierende hoofdpijn. Was wel erg blij dat manlief een paar daagjes vrij had genomen en mij lief heeft verzorgd. Ook dat mijn kinderen al wat groter zijn en dus een hoop zelf konden doen.
Nu een week later voel ik me al weer een hele pief, zou nog rustig aan moeten doen maar ik kan niet stilzitten dus doe al weer snel te veel.
Zo was ik bijna toen ik de kinderen naar school had gebracht doorgefiets naar de markt. Dat is helemaal niet ver (half uurtje fietsen) maar gelukkig was ik zo slim om te bedenken dat ik dat maar beter niet kon doen.

Maar wat zie ik voor een leuks ik ben genomineerd door Smoek.....


Aan mij natuurlijk de beurt om iemand anders te nomineren, maar dat is zo moeiljk wat mij betreft rocken er zoveel dames bloggers. Dus ik nomineer bij deze iedereen. Nee dat kan natuurlijk niet, dus sorry maar ik nomineer niemand. Vroeger op school liepen de kettingbrieven ook altijd op een dood einde bij mij.
Ben stiekum wel een beetje trots om mijn nominatie.

Ik heb besloten om aan niks nieuws te beginnen maar eerst mijn ufo's af te maken. De eerste ufo is het vest voor dochterlief. Hier had ik afgelopen winter 2 mouwen en 2 voorpanden van klaar. Dus alleen de rug hoeft nog maar. Als ik even doorzet is hij zo af. Heb aleen toen wat dingen veranderd in het patroon mbt de mouwinzet en ik weet toch niet meer precies wat. Ik hoop dat het al breiende weer terug komt en dat de mouwen zullen passen aan het achterpand. Maar eerst moet de verassingsok van de sokkenwok nog afgemaakt. Sok 1 is klaar en sok 2 bijna. Volgende week moeten de sokken op de bus. Ik hoop dat ze passen, altijd moeilijk om sokken voor iemand anders (die niet aanwezig is om te passen) te maken.

maandag, augustus 13

Gondola, gondola!!!

En toen waren we weer thuis, de was is bijna allemaal gedaan en opgeruimd. Alleen de tent en aanhanger moeten nog naar de stalling.
We zouden eigenlijk naar Denemarken maar ivm de weersvoorspellingen zijn we naar Italie geweest. We waren naar Cavallino, dat is een plaatsje (en de naam van de camping) vlak bij Venetie. We wilde graag zon en dat hebben we ook gehad. Het was prachtig weer. Ook het plekje op de camping was prachtig, we zaten op nog geen 50 meter van de zee. Achter dat trappetje ligt het heerlijk rustige prive strand van de camping. Links op de foto zie je net nog een stukje van onze stoelen.

Omdat het er zulk mooi weer was (echt heel warm) heb ik weinig gehandwerkt. Ik had een sok mee en heb er wel iets aan gebreid maar heel weinig.

We hebben vooral lekker gezwommen, geluierd, gezwommen, gelezen, gezommen, stadjes bekeken en nog meer gezwommen. Ik heb nog nooit zoveel gezwommen als deze vakantie.
En natuurlijk zijn we naar Venetie geweest, hebben we in een gondel een tochtje door de stad gemaakt (vreselijk duur maar wel heel erg leuk) en de duiven gevoerd op het San Marco plein.

Weinig wol winkeltjes gezien, wel veel winkeltjes met borduur en schilder benodigheden. Ik heb maar 1 echt wolwikeltje gezien in Treviso. Maar de winkels sluiten in Italie tussen 1 en 3 uur en we liepen we net iets voor 1 uur langs. Ik heb er wel even binnen gekeken en zag veel mooie kleurtjes katoen maar vooral veel acryl, van die enorme grote bollen.

Een heerlijke vakantie was het, alleen jammer dat het zo ver rijden was ruim 1450 km en dat hebben we in 1x gereden. Naar huis was het niet erg want dan kom je thuis en kan je gelijk lekker je bedje in. Maar op de heenreis moesten we bij aankomst de tent nog opzetten. En dat zat een beetje tegen; we hebben zo een oppomptent (van karsten) een fantastische tent maar toen we wilde gaan pompen bleek dat de (oplaadbare) pomp het niet deed. Iets met de accu bleek achteraf. Moesten we dus de tent met het voetpompje oppompen. En dat was niet het enige dat tegenzat; ook de electrische pomp voor de luchtbedden had het begeven (zal je altijd zien - thuis had hij het nog gedaan). Nog even geprobeerd om de (5!!)luchtbedden met de mond op te blazen maar dat was niet zo een goed idee in die warmte - ik ging bijna voor de vlake. Mijn kinderen zijn toen op de camping gaan rondvragen voor een pomp en vonden snel deze bij een aardig nederlands gezin. Zo konden we toch lekker slapen die avond....ohhh wat waren wij moe. Gelukking hebben we van de week de pomp kunnen om ruilen bij Karsten voor een nieuwe (eentje zonder accu).

Manlief is vandaag weer naar zijn werk (hij moest om 6 uur op en dat na 4 weken vakantie) en mijn kinderen hebben deze week nog vrij. Nog 1 weekje dus en dan is het echt gedaan met de vakantie.